75 años del fusilamiento de Federico García Lorca

El poeta granadino Federico García Lorca murió ejecutado por un pelotón de fusilamiento la madrugada del 17 de agosto de 1936, a los 38 años de edad, por su afinidad con el Frente Popular y su condición de homosexual. Hoy se cumplen 75 años de tan penoso suceso.

Todos conocemos la obra de este genial poeta andaluz pero lo que quizá desconozcáis muchos de vosotros es que Federico García Lorca escribió seis poemas en lengua gallega (editados todos ellos en el libro Seis poemas galegos, publicado por la editorial Nós en 1935), fruto de sus estancias en estas tierras y de su relación con intelectuales galleguistas como Eduardo Blanco Amor.

Transcribo uno de estos poemas gallegos a continuación, una poesía dedicada a la gran escritora gallega Rosalía de Castro.


Canzón de cuna pra Rosalía Castro, morta

¡Érguete, miña amiga,
que xa cantan os galos do día!
¡Érguete, miña amada,
porque o vento muxe, coma unha vaca!

Os arados van e vén
dende Santiago a Belén.
Dende Belén a Santiago
un anxo ven en un barco.
Un barco de prata fina
que trai a door de Galicia.
Galicia deitada e queda
transida de tristes herbas.
Herbas que cobren teu leito
e a negra fonte dos teus cabelos.
Cabelos que van ao mar
onde as nubens teñen seu nidio pombal.

¡Érguete, miña amiga,
que xa cantan os galos do día!
¡Érguete, miña amada,
porque o vento muxe, coma unha vaca!



Podéis leer más sobre la relación de García Lorca con Galicia en el siguiente enlace.

Comentarios